Dag 3 - Woensdag 26 juli

26 juli, 2017, het is 09:30 als we de tent uitlopen. Een nacht zonder kou of gestolen tassen, prima geslapen dus! Tijdens het ontbijt laden we de telefoons weer even op en zijn we klaar om de stad in te gaan. We pakken eerst de tram naar het Kafka Monument, een zilveren hoofd bestaande uit draaiende schijven. Heel vreemd en gaaf om te zien. We vervolgen onze tocht naar het dansende huis, want als Dancing Queens moeten we dat natuurlijk wel gezien hebben. Voor we het weten hebben we de dingen  die we van te voren hadden bedacht alweer gezien. De foto's zijn gemaakt en de selfiestickende chinezen zijn uitgelachen. Wat nu? Daan zijn oog valt op de Petrìn Toren die in de verte te zien is. We besluiten de tram te pakken naar het treintje/baantje wat je de berg op brengt. Hier aangekomen blijkt de rij langer dan de Chinese muur, hier gaan we natuurlijk niet op wachten. We nemen de benenwagen de berg op en komen erachter dat er halverwege het baantje ook een station is met een wachttijd van exact 0 minuten. We proppen ons tussen de andere toeristen en besparen veel tijd en moeite. Wat een heerlijk gevoel al die domme toeristjes te slim afgeweest. Boven besluiten we de Petrìn toren ook echt op te gaan. Zonder studentenpas regelen we als echte gierige Hollanders toch een kaartje voor studententarief en bovenop blijkt dit het meer dan waard. Het uitzicht is fenomenaal. Na de trappen van de toren ook weer te hebben afgedaald is het tijd voor een ijsje, we zitten op een bankje en er begint iemand in gebrekkig Nederlands tegen ons te praten, een Belg. Eindelijk begint iemand een vriendelijk gesprek dachten we, niet dus. Meneer wilde even weten waar wij in Nederland vandaan kwamen en of je daar dan ook zaadjes kon kopen om cannabis te kweken, zoek het lekker zelf uit. We liepen door maar een supermarktje en aten in een parkje een broodje Gouda kaas op een bankje, heerlijk. Tijdens de lunch besluiten we een bezoek te gaan brengen aan de Joodse wijk. Alle grote afstanden leggen we af met tram en/of metro, super handig. In de Joodse wijk bezichtigen we de synagoges maar besluiten vanwege het hoge tarief niet naar binnen te gaan. In de Joodse wijk bevind zich ook de chique winkelstraat van Praag en hier slenteren we doorheen. Zelfs de sokken in deze winkels kosten meer dan onze hele vakantie, dus besluiten we op Staromestské Námestí Plein te gaan zitten en te bedenken wat onze volgende bestemming wordt. De televisietoren die we gisteravond in de verte al verlicht zagen willen we ook wel van dichtbij bekijken en dus pakken we de metro. Dit al wonderlijke gebouw is ook nog eens "versierd" met gigantische baby's die er tegen op kruipen. We gaan even op een bankje zitten en kijken er naar. In het parkje om de toren heen kan ook worden gemidgetgolft, Daan stelt voor om dit te doen, maar Bram zegt dat hij chagrijnig wordt als Daan dan wint dus besluiten we om de sfeer voor de rest van de vakantie leuk te houden het niet te doen. Wat vinden we dan wel allebei leuk? Eten. Waar? McDonalds. Zo gezegd zo gedaan lekker calorieën oogsten aangezien die er met dat gewandel toch wel af waren. Verdiend. Na ons luxueuze diner zijn we nog even de winkelstraat in geweest waar we elkaar hebben plat gegooid met woordgrappen. We besluiten om door te reizen naar de Praagse Burcht, waar we de Sint Vitus en de andere mooie bouwwerken aanschouwen. Maar het grote klapstuk is natuurlijk "de spiraal" das dus eigenlijk gewoon een fietsenrek maar je kan er ook prima in liggen en er dan een foto van maken, gedaan dus. We gaan naar de rand van de burcht waar we wat foto's maken en onze non-alcoholische watermeloen drankjes achterover tikken. We pakken de metro terug naar de camping, we komen aan en zien dat de campinghut volzit met mensen, irritante, aangeschoten mensen. Oja, er was een feestje vanavond. We gaan als de mislukte toeristen zitten tussen het "feestgedruis" om onze telefoons levende te houden, chillen met de locals? Echt niet. Bram doucht nog even en net als hij de douche uitzet komt een stel binnen dat toevallig even hun stamboom wilde uitbreiden. Gelukkig was een luide kuch genoeg om deze uitbreiding te staken. En nu liggen we in de tent, tussen de lallende locals en de tikkende regen. Wij gaan proberen te slapen, tot morgen!