Dag 18 - Donderdag 10 augustus

10 augustus, ons wekkertje staat vroeg en we worden daarom om 7 uur wakker. Voordat we vertrekken naar Londen zouden we namelijk nog even een bezoekje brengen aan Montmartre. Maar het is koud, en vroeg en we zijn moe. Dus we besluiten te blijven liggen zodat we onze laatste dagen nog fitter zijn. Om 13:13 gaat onze trein dus we hebben nog wel even denken we om 10:30. We pakken op ons gemak de tassen in en zingen (vals). Dan merken we dat het al half twaalf is, terwijl we om kwart voor een al bij de trein moeten zijn. In een rap tempo gooien we de tent in elkaar en sprinten we van de camping af. Eigenlijk had het gefilmd moeten worden, Daan die voorop rent en Bram die er met zijn geknapte (een weer aan elkaar geknoopte) rugzak achteraan huppelt, hilarisch. We zijn op tijd in de bus en staan lekker klem met onze rugtassen tussen onze medereizigers. We pakken onze Google Maps erbij (reddende engel gedurende de vakantie) en zien dat we nog een metro kunnen nemen richting Gare du Nord, vanaf waar onze trein vertrekt. Uiteindelijk zijn we op Gare du Nord en kunnen we ons perron niet vinden, we vragen wat voorbijgangers en worden uiteindelijk de goede kant op gewezen. Gelukkig net op tijd want de douane zou twee minuten later sluiten. We laten onze ID-bewijzen checken en leggen de bagage op de band. Dan wordt er gevraagd op Daan zijn tas even wil openmaken want er zit gas in, dat moet eruit. Bram meteen lachen (zenuwen) "Haha campingas" meteen een hele preek dat dat verboden is en er dus uit moet. Is prima, haal het er maar uit, neem maar mee een kook er een lekkere Pasta Pesto op dachten wij. Niet dus. Met vier mannen paraat herhalen ze elkaar telkens dat dit echt verboden was in de Eurostar en vullen uiteindelijk een papiertje in. Ze geven eindelijk aan dat we door kunnen en we lopen richting de trein. 13:08, "You can't get in the train you have to switch your tickets for the train of 15:13" Gezellig, is leuk, kunnen we hebben. Redelijk chagrijnig op het olijke kwartet wat ons net heeft opgehouden wisselen we onze tickets en gaan in de hal zitten. Na twee uur kunnen we eindelijk de trein in en begint onze een na laatste reis, op naar Londen! De trein reis gaat zonder problemen en we komen aan op Londen St. Pancras. Vanaf hier moeten we nog een metro en een trein nemen en nog een klein kwartier lopen naar ons hostel in Lewisham. We beginnen aan deze tocht. Midden in de spits van Londen, top. Onze rugzakken slaan onschuldige zakenlui en ze waren geloof ik niet heel blij met ons. Als we uit de trein stappen besluiten we eventjes uit te rusten voor we verder lopen naar het hostel, even die rugzakken af. We hebben natuurlijk verre van iets te klagen op deze reis, maar je gaat het wel voelen, onze toeristische energie loopt z'n einde. We bereiken uiteindelijk het hostel we lopen naar de receptie en we worden geholpen door een vriendelijke vrouw. We krijgen de sleutel van onze kamer. Beide liggen we in het bovenste bed van de 3 bedden boven elkaar. alle andere 4 bedden zijn ook gevuld. Één van de onderste bedden wordt bewoond door een klein Chinees mannetje die ons vriendelijk begroet. We laten onze spullen op de grond ploffen en gaan in de tuin van t hostel zitten. Hier komt gelijk een kat bij ons op schoot zitten, een prachtig en lief beestje. Als we na een tijdje op staan mauwt hij hard om aandacht, sorry poes. We gaan af op een goedkoop fish and chips tentje maar eindigen bij de Sainsbury's een supermarkt waarvan de slogan luid: "live well for less". Dit staat ons wel aan en hier halen we een maaltijdsalade, een broodje en fruit. We slepen het weer mee terug en we peuzelen het op in de gezamenlijke eetruimte waar morgenochtend ook de ontbijtelijke slachting gaat plaats vinden. We blijven hier zitten en kijken rustig filmpjes, Bram gaat douchen en uit eindelijk begeven we ons naar Kamer 2, ons slaapvertrek. We gooien de deur open en een oorverdovend gesnurk komt ons tegemoet, ja hoor, het Chinese mannetje. Dat er uit zo'n klein ventje zo'n gebulder kan komen. Hij houd lekker aan we gaan beide met oortjes liggen in het wankele bed, hopend in slaap te valen. London, see you tomorrow..